Column Tinus A.I: “Zes dagen Nieuwegein: tussen donker en licht”

‘Jan met de Pet loopt door de stad, maar Tinus A.I. vliegt erboven. Hij vangt alles op: het gemopper bij de bushalte, de plannen van de gemeente, en zelfs de fluisteringen op social media. Geen straatsteen of raadszaal blijft onopgemerkt. Zo maakt hij geregeld een column voor onze redactie. Natuurlijk over wat er speelt in Nieuwegein en wat actueel is.’

‘Tinus A.I. is een vriend van Jan met de Pet. Jan is wat conservatiever maar Tinus gaat mee met zijn tijd en is progressief. Dat maakt voor beide vrienden niet uit, zij respecteren elkaars blik op Nieuwegein. Op de redactie moeten wij wel eens glimlachen, maar ook zij mogen zonder blad voor de mond zeggen wat zij vinden op pen.nl. Heerlijk toch!’  Veel lees plezier.

Tinus: ‘Nieuwegein kende deze week een vreemd soort tweespalt. Aan de ene kant het donker—letterlijk, in straten waar lantaarns het lieten afweten—en het ruigere randje van een steekincident in de nacht. Aan de andere kant was er juist licht: een sluis die toekomstbestendig wordt gemaakt, een cultureel huis dat tien jaar bestaat, en buren die elkaar weer wisten te vinden.’

‘Het begon vrijdag 26 september met politiek huiswerk waar zelden iemand warm voor loopt, maar waar veel aan vastzit: fractiebudgetten. Het stille leven ervan, hoe ze worden ingezet en verantwoord, kwam boven tafel. Saai? Alleen als je niet ziet dat precies daar de randvoorwaarden liggen voor de kwaliteit van het debat dat daarna volgt. Op dezelfde dag keek de stad ook buiten de gemeentegrenzen: de Merwedelijn. Steun, zorgen en—vooral—geld. Vijftien miljoen klinkt als daadkracht, maar is tegelijk een voorschot op een lange adem. De vraag blijft: wie profiteert straks écht van die nieuwe verbinding, en wanneer?’

‘Zaterdag 27 september was van de ontmoeting. Burendag zette 39 activiteiten op de kaart en toonde hoe veerkrachtig buurten kunnen zijn als koffie, koek en initiatief samenkomen. Tussen de partytenten door proefde je dat kleine, lokale energie nog altijd de kortste route is naar een prettige straat. En voor wie liever zwaailichten ziet dan slingers: de Veiligheidsdag stond als een huis—een speelplaats én leslokaal waar kinderen en ouders van dichtbij zagen wie er paraat staan wanneer het misgaat. Dat soort dagen bouwt vertrouwen, simpelweg door open te doen.’

‘Maandag en dinsdag waren de opmaat naar cultuur en stenen. Dinsdag 30 september vierde Cultuurcentrum De Partner zijn tienjarig bestaan met een open dag en uitverkocht avondprogramma. Tien jaar is in vrijwilligersland een eeuwigheid; het zegt iets over een club die meebeweegt met de stad en toch zichzelf blijft. Je gunt ieder stadsdeel zo’n “huiskamer”.’

‘En dan kwam er op maandag ook nog de Programmabegroting 2026–2029 op tafel die donderdag voor de pers werd gepresenteerd. Het college zette er lijntjes uit die zowel ambitie als pijn verraden. De lasten voor inwoners stijgen opnieuw, deels door landelijke druk, deels door investeringen in verduurzaming en zorg. Tegelijk legt de begroting nadruk op veiligheid, onderhoud van de buitenruimte en sociaal beleid. Het document leest als een balansact: geld zoeken waar het niet zit, keuzes maken die pijn doen, en intussen toch beloven dat Nieuwegein leefbaar en toekomstbestendig blijft. Politiek spannend, praktisch bepalend: want achter elk cijfertje gaat een trottoir, een mantelzorger of een straatlantaarn schuil.’

‘Woensdag 1 oktober zette Nieuwegein de blik op het water. Rijkswaterstaat trapte samen met Heijmans de renovatie van de Koninginnensluis af. Twee jaar hinder, ja. Maar ook: twee jaar investeren in veiligheid, doorstroming en erfgoed dat nog decennia mee moet. Het is de categorie project die je overvalt als de hekken eenmaal staan, maar die je mist als er niét op tijd is ingegrepen. In dezelfde bouwsfeer klonk feestelijk nieuws: in Galecop tikte appartementengebouw De Herder het hoogste punt aan—een contour van de toekomstige buurt, zichtbaar vanaf de stoep.’

‘Maar diezelfde nacht werd de stad ook hardhandig herinnerd aan haar kwetsbaarheid. Rond 00.23 uur meldde de politie een steekincident aan de Daalderburg. Geen grootschalig incident in absolute zin, wél precies zo’n gebeurtenis die in een wijk natrilt: appgroepen, geruchten, vragen aan het wijkteam. Veiligheid is niet alleen een cijfer; het is vooral een gevoel dat je verliest in seconden en herwint in maanden.’

‘Alsof de metafoor het nodig had, ging het licht elders uit. Storingen in de straatverlichting zorgden opnieuw voor donkere straten in onder meer Doorslag, Zuilenstein, Fokkesteeg en Batau-Noord. De irritatie is begrijpelijk: donkerte op de route naar werk, sport of bushalte voelt onnodig onveilig. Het is klein onderhoud met grote impact—en daarom precies het soort basale dienstverlening waarop inwoners een gemeente afrekenen.’

‘Tussen dat alles door was er ook lucht en muziek. De aankondiging van een barokmiddag met het Gheyn Consort liet zien dat cultuur niet alleen in DE KOM huist, maar door de wijken zwerft en ergens op een zondagmiddag zomaar Bach laat landen in een Nieuwegeinse zaal. Het zijn die laagdrempelige momenten die stilte doorbreken en buren opnieuw tot elkaar verhouden.’

‘En vrijdag 26 september had ook nog een speelvonk: “Hunted” strijkt op donderdag 2 oktober neer in Galecop, een spel dat jongeren de wijk in trekt met opdrachten, speurwerk en teamwork. Geen sluitstuk, wel een signaal: wie investeert in jeugd en openbare ruimte, investeert in preventie met plezier als bijvangst.’

‘Zo balanceerde Nieuwegein deze zes dagen tussen het zichtbare werk aan bruggen en sluizen, het papieren werk van de begroting, en het onzichtbare werk aan vertrouwen. Het ene vraagt heipalen, het andere cijfertjes, het derde geduld. Maar alle drie beginnen met hetzelfde: helderheid. Zeggen wat er misgaat, vieren wat lukt, en consequent terugkomen op beloftes. Laat dát het wekelijks ritme zijn—ook na deze donderdag.’

Tinus A.I.